Twierdzenia pozwalające wyliczać granice ciągów
Twierdzenie 1: o działaniach arytmetycznych na ciągach zbieżnych
Przykład 1:
Rozwiązanie:
Korzystamy z twierdzenia o działaniach arytmetycznych na ciągach zbieżnych, otrzymując
Przykład 2:
Rozwiązanie:
Zauważmy, że nie możemy od razu skorzystać z twierdzenia o działaniach arytmetycznych na ciągach zbieżnych, bo ciągi w liczniku i mianowniku są rozbieżne do \( -\infty \). Wykonamy najpierw przekształcenie algebraiczne, które pozwoli uzyskać ciągi zbieżne
Przykład 3:
Rozwiązanie:
W liczniku i w mianowniku ułamka, który jest wyrazem naszego ciągu mamy ciągi rozbieżne do \( +\infty \), czyli wykonujemy przekształcenie algebraiczne pozwalające uzyskać ciągi zbieżne
Rys. 1 przedstawia na jednym wykresie dwa ciągi, z których jeden ma od pewnego miejsca wyrazy większe od drugiego. Na pierwszym wykresie ciąg o wyrazach mniejszych (czerwony) jest rozbieżny do \( +\infty \) i na podstawia twierdzenia o zachowaniu nierówności w granicy możemy wnioskować, że ciąg o wyrazach większych (niebieski) też musi być rozbieżny do \( +\infty \).
Na Rys. 2 przedstawiony jest ciąg o wyrazach większych (czerwony), który jest rozbieżny do \( -\infty \) i stąd wnioskujemy, że ciąg o wyrazach mniejszych (niebieski) tez musi być rozbieżny do \( -\infty \).
Twierdzenie 2: o dwóch ciągach
lub
Jeżeli \( \lim_{n\to \infty}{b_n}=-\infty \) oraz od pewnego miejsca pomiędzy wyrazami dwóch ciągów zachodzą nierówności \( a_n\leq b_n \), to \( \lim_{n\to \infty}{a_n}=-\infty \).
Przykład 4:
Rozwiązanie:
Skorzystamy z twierdzenia o dwóch ciągach i wykorzystamy ograniczenie dla funkcji sinus \( \sin{n}\leq 1 \) prawdziwą dla wszystkich \( n \) naturalnych.
\( (3\sin{n}-5)\cdot n^3\leq (3\cdot 1-5)\cdot n^3=-2n^3\leq -n\stackrel{n\to \infty}{\longrightarrow}-\infty \)
Przykład 5:
Rozwiązanie:
Skorzystamy z twierdzenia o dwóch ciągach i będziemy wyraz naszego ciągu ograniczać od dołu. Zauważamy, że każdy wyraz ciągu jest sumą ułamków postaci \( \frac{1}{\sqrt{k}} \) i składników sumy jest więcej im większe jest \( n \), czyli w \( n \)-tym wyrazie ciągu jest dokładnie \( n \) składników. Aby ograniczyć tę sumę od dołu wybieramy składnik najmniejszy i mnożymy go przez liczbę składników otrzymując
Przykład 6:
Rozwiązanie:
Skorzystamy z twierdzenia i ograniczenia dla funkcji cosinus \( \cos{n}\geq -1 \) dla wszystkich \( n \) naturalnych. Otrzymujemy ograniczenie od dołu dla wyrazów naszego ciągu
\( \frac{n^2}{\left(1-\frac{3}{n}\right)}=\frac{n^3}{n\left(1-\frac{3}{n}\right)}=\frac{(2-1)n^3}{n-3}\leq \frac{\left(2+\cos{n^2}\right)n^3}{n-3}. \)
Ponieważ zachodzi kolejne ograniczenie
\( +\infty\stackrel{n\to \infty}{\longleftarrow}n^2\leq \frac{n^2}{\left(1-\frac{3}{n}\right)} \)
Przykład 7:
Rozwiązanie:
Skorzystamy z twierdzenia o dwóch ciągach i zauważamy, że \( (-1)^n\leq 1 \). Otrzymujemy ograniczenie od góry wyrazu naszego ciągu
\( \frac{\left((-1)^n-2\right)n^2}{n+1}\leq \frac{\left(1-2\right)n^2}{n+1}=\frac{-n^2}{n+1}=\stackrel{n\to \infty}{\longrightarrow}-\infty \)
Rys. 3 przedstawia na jednym wykresie trzy ciągi, z których jeden (czerwony) ma wyrazy od pewnego miejsca leżące pomiędzy wyrazami dwóch innych ciągów (niebieskiego i zielonego), przy czym ciągi o wyrazach skrajnych są zbieżne do tej samej granicy właściwej \( g \). Ponieważ prawie wszystkie wyrazy ciągów skrajnych leżą w przedziale \( (g-\epsilon,g+\epsilon) \), a wyrazy ciągu środkowego leżą pomiędzy wyrazami ciągów skrajnych, to z konieczności w przedziale \( (g-\epsilon,g+\epsilon) \) leża prawie wszystkie wyrazy ciągu środkowego, czyli ma on taką sama granicę \( g \).
Twierdzenie 3: o trzech ciągach
Przykład 8:
Rozwiązanie:
Skorzystamy z twierdzenia o trzech ciągach szacując wyraz naszego ciągu od dołu i od góry tak, aby otrzymać ciągi o tej samej granicy i wykorzystujemy znane ograniczenia funkcji sinus i cosinus \( -1\leq \sin{\sqrt{n}}\leq 1 \) i \( -1\leq \cos{n^2}\leq 1 \), które są prawdziwe dla każdego \( n \) naturalnego
Przykład 9:
Rozwiązanie:
Skorzystamy z twierdzenia o trzech ciągach i szacowania sumy od góry przez największy składnik pomnożony przez liczbę składników, a od dołu przez najmniejszy składnik pomnożony przez liczbę składników.
\( n\cdot \frac{1}{\sqrt{n^2+2\cdot n}}\leq \left(\frac{1}{\sqrt{n^2+2}}+\frac{1}{\sqrt{n^2+2\cdot 2}}+\dots +\frac{1}{\sqrt{n^2+2\cdot n}}\right)\leq n\cdot \frac{1}{\sqrt{n^2+2}} \)
Zauważmy, że \( \lim_{n\to \infty}{\frac{n}{\sqrt{n^2+2\cdot n}}}=\lim_{n\to \infty}{\frac{n}{n\cdot \sqrt{1+\frac{2}{n}}}}=\left[\frac{1}{\sqrt{1+0}}\right]=1 \) oraz \( \lim_{n\to \infty}{\frac{n}{\sqrt{n^2+2}}}=\lim_{n\to \infty}{\frac{n}{n\cdot \sqrt{1+\frac{2}{n^2}}}}=1 \)
Rys. 4 przedstawia wykres ciągu zbieżnego do zera (niebieski) oraz wykres ciągu ograniczonego (czerwony) i wykres ciągu, którego każdy wyraz jest iloczynem wyrazów poprzednich ciągów (zielony). Ponieważ prawie wszystkie wyrazy ciągu zbieżnego do zera leżą w przedziale \( (-\epsilon,\epsilon) \) i wszystkie wyrazy ciągu ograniczonego lezą w przedziale \( [-A,A] \), to prawie wszystkie wyrazy iloczynu tych ciągów leżą w przedziale \( (-\epsilon A,\epsilon A) \). Z dowolności liczby \( \epsilon \) otrzymujemy, że liczba \( \epsilon A \) może też być dowolnie mała, czyli liczba zero jest granicą iloczynu wyjściowych ciągów.
Twierdzenie 4: o iloczynie ciągu zbieżnego do zera i ciągu ograniczonego
Przykład 10:
Rozwiązanie:
skorzystamy z twierdzenia o iloczynie ciągu zbieżnego do zera i ciągu ograniczonego otrzymując